உதவிகளை நம்பி ஒரு சமுதாயத்தை வளர்ச்சியடையச் செய்ய முடியாது

• கிராமப் புறங்களில் காணப்படும் பாரிய பிரச்சினையாக வறுமை காணப்படுகின்றது
• சமீபகாலமாக கிராமப்புற வளர்ச்சிக்கு தேசிய அளவிலான அமைச்சு இல்லை
• பாடசாலைகளில் கல்வியின் ஏற்றத்தாழ்வு பெரும்பாலும் சமூக இயக்கத்தை பாதிக்கிறது

கிராமப் புறங்களின் அபிவிருத்தி தொடர்பில் வளங்களின் சமமின்மை குறித்து அரசாங்கம் கவனம் செலுத்துவதாக கிராமிய அபிவிருத்தி, சமூகப் பாதுகாப்பு மற்றும் சமூக வலுவூட்டல் அமைச்சர் கலாநிதி உபாலி பன்னிலகே தெரிவித்தார். வாரமஞ்சரிக்கு வழங்கிய பிரத்தியேக செவ்வியிலேயே அவர் இதனைக் குறிப்பிட்டார். அவர் பகிர்ந்துகொண்ட விடயங்கள் வருமாறு,

கே: கிராமப்புறங்களின் முன்னேற்றத்திற்காக அடையாளம் காணப்பட்டுள்ள பிரச்சினைகள் பற்றி விளக்க முடியுமா?

பதில் : நமது நாட்டின் கிராமப்புறங்களின் வளர்ச்சி பற்றிப் பேசும்போது மக்களின் வறுமை குறித்துக் கவனம் செலுத்துகின்றோம். கிராமப் புறங்களில் காணப்படும் பாரிய பிரச்சினையாக வறுமை காணப்படுகின்றது. பொருளாதார ரீதியிலான வறுமையும் ஒரு காரணியாக உள்ளது. பெரும்பாலான கிராமப்புற மக்கள் விவசாயத்தை நம்பி வாழ்கின்றனர். இதனால் அவர்கள் விவசாயத்தில் பல பிரச்சினைகளை சந்திக்க வேண்டியுள்ளது. இந்த பிரச்சினைகளில் சிலவற்றை அவர்களால் தீர்க்க முடியும், ஏனையவற்றைத் தீர்ப்பதற்கே அரசாங்கம் தேவையாக உள்ளது.

இதேவேளை மற்றுமொரு குழுவினர் முறைசாரா துறைகளில் பணியாற்றி வருகின்றனர். முறைசாரா பணிகளுக்கு அப்பால் மேலும் பலர் வேலையற்று இருக்கின்றனர். இதற்குப் பல காரணங்கள் இருக்கின்றன. இது நம் நாட்டில் வறுமையின் முக்கிய பிரச்சினைகளில் ஒன்றாகும். அதில் சிறப்பு கவனம் செலுத்தும் வகையில், எங்கள் அமைச்சு கிராமப்புற வளர்ச்சியை ஒருங்கிணைத்துள்ளது. ஆனால் சமீபகாலமாக கிராமப்புற வளர்ச்சிக்கு தேசிய அளவிலான அமைச்சு இல்லை. ஆனால் மாகாண சபைகள் மற்றும் உள்ளூராட்சி நிறுவனங்களின் ஒத்துழைப்புடன் கிராம அபிவிருத்தி பணிகளை முன்னெடுப்பதற்கு எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

கே: சமூகத்தில் காணப்படும் வறுமையைப் போக்குவதற்குக் காணப்படும் வழிகள் என்ன?

பதில் : பொருளாதார வறுமை தவிர சமூக வறுமையும் உள்ளது. ஏனெனில் நமது நாட்டில் வளப் பகிர்வில் சமத்துவமின்மை உள்ளது. இந்த சமத்துவமின்மை கிராமப்புறங்களை கடுமையாகப் பாதிக்கின்றது. இந்த சமத்துவமின்மையால், குறிப்பாக கிராமப்புறங்களில் உள்கட்டமைப்பு மேம்பாட்டில் பல பிரச்சினைகள் எழுகின்றன. அதாவது, வீதிகள், மதகுகள், கால்வாய்கள் போன்ற உட்கட்டமைப்புக்கள் மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. அவை முறையாகப் புதுப்பிக்கப்படாததால், சமூகத்தில் கடுமையான பாதிப்பு ஏற்படுகிறது. கூடுதலாக, கிராமப்புறங்களில் அமைந்துள்ள பாடசாலைகளில் கல்வியின் ஏற்றத்தாழ்வு பெரும்பாலும் சமூக இயக்கத்தை பாதிக்கிறது. மேலும், நகரப் பாடசாலைகளில் கற்கும் மாணவர்களுக்கும், கிராமப் புறங்களில் கற்கும் மாணவர்களுக்கும் சமமான வளங்கள் கிடைப்பதில்லை. கிராமப்புறப் பாடசாலைகளில் மாணவர்களின் வருகை குறைவாக இருப்பதையும் சில இடங்களில் காணக்கூடியதாக இருக்கின்றது. நகர்ப்புற பாடசாலைகளில் கற்கும் மாணவர்களுக்கு அனைத்து விளையாட்டு நிகழ்வுகளுக்கும் வசதிகள் உள்ளன, ஆனால் கிராமப்புற பாடசாலைகளின் குழந்தைகளுக்கு விளையாட்டு நடவடிக்கைகளுக்கு விளையாட்டு மைதானம் கூட இல்லை. அதற்கு பாடசாலையைச் சுற்றியுள்ள நிலத்தின் ஒரு பகுதியை குழந்தைகள் பயன்படுத்துகின்றனர். இதில் சிறப்பு கவனம் செலுத்துவோம் என நம்புகிறோம்.

கே: கிராமப்புறங்களில் வளர்ச்சிக்கு அடையாளம் காணப்பட்டுள்ள பிரச்சினைகளுக்காக அரசாங்கம் திட்டமிட்டுள்ள தீர்வுகள் யாவை?

பதில் : தற்பொழுது சமூகப் பாதுகாப்புத் திட்டத்தின் கீழ் சமுர்த்தித் திட்டத்தை முன்னெடுத்து வருகின்றது அரசு. இந்த சமுர்த்தி மானியம் உண்மையில் தகுதியான மக்களுக்கு கிடைக்கிறதா என்பதை கண்டறிய வேண்டும். இது தவிர, சமூகப் பாதுகாப்பின் கீழ் முதியோர் மற்றும் ஊனமுற்ற சமூகத்தினருக்கு இன்னும் பல திட்டங்கள் உள்ளன. கிராம அபிவிருத்தி தொடர்பாக, அடுத்த வரவுசெலவுத் திட்டம் வரும்போது எமது நாட்டில் உள்ள அனைத்து கிராமங்களையும் மேம்படுத்துவதற்கான வேலைத்திட்டத்தை நடைமுறைப்படுத்தவுள்ளோம். தற்போதுள்ள 14,200 கிராம சேவையாளர் பிரிவுகளை உள்ளடக்கிய கிராமப்புற மேம்பாட்டுத் திட்டங்களை உருவாக்குவதே எங்கள் நோக்கம். அந்த பகுதிகளில் வசிக்கும் மக்கள் தங்கள் கிராம சேவைப் பிரிவுக்குத் தேவையான பணிகள் யாவை என்பது பற்றி அறிந்துகொள்வார்கள். எனவே, அந்தப் பகுதிகளில் வாழும் கிராமப்புற மக்களையும் இந்த நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுத்துவோம் என்று நம்புகிறோம். அந்த மக்களின் தீவிர பங்களிப்புடன், அனைத்து கிராமங்களையும் அனைத்து அம்சங்களிலும் மேம்படுத்த திட்டங்கள் வகுக்கப்படுகின்றன. இத்தகைய திட்டங்களைத் தயாரிப்பதன் மூலம், கிராமத்தின் பொதுவான தேவைகளை அடையாளம் காண முடியும். அதிலிருந்து, அனைவரின் தேவைகளையும் பூர்த்தி செய்யும் வகையில் வளர்ச்சித் திட்டங்களைச் செயல்படுத்துவது சாத்தியமாகிறது. கூடுதலாக, ஒவ்வொரு குடும்பத்தின் தனிப்பட்ட பிரச்சினைகள் அடையாளம் காணப்படுகின்றன. இவ்வாறாக இனங்காணப்பட்ட பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கு தனித்துவமான வேலைத்திட்டமொன்றை நடைமுறைப்படுத்தவும் எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அதனடிப்படையில் அரசாங்கம், அரச சார்பற்ற நிறுவனங்கள் மற்றும் தனியார் துறையினரின் பங்களிப்புடன் அபிவிருத்தி வேலைத்திட்டத்தை ஆரம்பிக்க எதிர்பார்த்துள்ளோம்.

இது ஒரு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட திட்டம் அல்ல. கூட்டுச் செயற்பாட்டின் ஊடாக இவற்றைச் செயல்படுத்துவதன் மூலம், சிக்கல்களைக் குறைக்க முடியும். மேலும் பிரச்சினைகளை எளிதாகக் கண்டறியவும் இது உதவுகிறது. கிராமப்புற மேம்பாட்டுத் திட்டத்தை உருவாக்கிய பிறகு, அந்தப் பகுதிக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட தொழில் தேவைப்பட்டால், நாங்கள் தொழில் அமைச்சைத் தொடர்புகொள்ளோம். அப்போது அந்தத் தேவைக்கு உரிய தீர்வுகள் கிடைக்க வாய்ப்பு உள்ளது. மேலும், விவசாயத்தை மேம்படுத்துவதற்காக விவசாயம் மற்றும் நீர்ப்பாசன அமைச்சுடன் இணைந்து செயற்படுவதற்கு நாம் அடிப்படையில் கருத்தாக்கம் செய்துள்ளோம். விவசாயத்துடன் நீர்ப்பாசனத்தை ஒருங்கிணைப்பது விவசாயத்தை மேம்படுத்துவதற்கான சிறந்த நடவடிக்கையாகும்.

கே: குறைந்த வருமானம் பெறும் குடும்பங்களுக்கு மானியம் வழங்கும் முறையைத் தொடர்வதன் மூலம், முறையான வளர்ச்சியின்றி தங்கியிருக்கும் மனப்பான்மை மக்கள் மத்தியில் உருவாகின்றது என்ற கருத்தும் காணப்படுகின்றது. இது பற்றி நீங்கள் கூற விரும்புவது என்ன?

பதில் : நீங்கள் கூறுவது சரி, இந்தக் கருத்திலும் நடைமுறை ரீதியான உண்மை உள்ளது. நலன்புரி அணுகுமுறையை இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு, குறிப்பாக நம்மைப் போன்ற நாடுகள் சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு இந்த நாடுகளைக் கட்டியெழுப்ப முன்வைக்கப்பட்ட வளர்ச்சி அணுகுமுறை என்று அழைக்கலாம். அதனால்தான் உணவு முத்திரைகள் போன்றவை வந்தன. அதன் பின்னர் அண்மைக்காலமாக ஜனசவிய, சமுர்த்தி போன்ற உதவித் திட்டங்கள் முன்னெடுக்கப்பட்டன.

ஆனால், ஒரு சமுதாயத்தையும் நாட்டையும் உதவிகளை நம்பி வளர்ச்சியடையச் செய்ய முடியாது என்பதை குறுகிய காலத்திற்குப் பிறகு உலகம் உணர்ந்தது. உதவிகளை வழங்குவது மக்கள் மத்தியில் தங்கியிருக்கும் மனப்பான்மையை உருவாக்குகின்றது. இதனால்தான் யார் ஆட்சிக்கு வந்தாலும் அவர்களிடமிருந்து மக்கள் உதவியை எதிர்பார்க்கின்றனர். இந்த உதவிகளில் அவர்கள் தொடர்ந்தும் தங்கியிருப்பதால் சொந்தமாக அபிவிருத்திபெற முடியாத நிலைக்குச் செல்கின்றனர். இதனால் தான் நாம் சமூக வலுவூட்டல் அமைச்சை நியமித்துள்ளோம்.