அன்பின் மொழி

பிரிவின் அடர்ந்த கண்ணீர் முன்
அன்பைச் சொரியவென
இனிமையான
வார்த்தைகளெதுவும்
அப்பாவிடம் இல்லை

அதனால் இதழ் பதிந்த
முத்தமொன்றை
மகவின் நுதல் பொட்டில்
பரிசளித்து விட்டு
வீடு திரும்புகிறார் அப்பா

விடுதியில் வசிக்கும்
காலங்களிடை
வீட்டின் ஞாபகம்
வரும்போதெல்லாம்
அப்பாவின் முத்தம்
இனி மகவை ஆற்றுப்படுத்தும்

முத்தமென்பது
வேறொன்றுமில்லை
அது எல்லையற்ற
அன்பின் மொழியாகும்