நிகழ்நிலை காப்புச் சட்டம்: சாதகங்களும் பாதகங்களும்

உத்தேச நிகழ்நிலை காப்புச் சட்டத்துக்கு எதிராக 20க்கும் மேற்பட்ட அடிப்படை உரிமை மீறல் வழக்குகள் தாக்கல் செய்யப்பட்டுள்ளன. அத்துடன் அதற்கு பாராளுமன்றிலும் கடும் எதிர்ப்புக் கிளம்பியுள்ள நிலையில் அதனை திருத்தங்களோடு சமர்ப்பிப்பது குறித்து ஆராயப்பட்டு வருகின்றது. அதேவேளை இலங்கையின் உத்தேச நிகழ்நிலை காப்புச் சட்டம் கருத்துச் சுதந்திரம், கருத்து மற்றும் தகவல் சுதந்திரத்தின் மீது அழுத்தங்களைப் பிரயோகிக்கலாம் என சர்வதேச நீதிபதிகள் ஆணைக்குழு தெரிவித்துள்ளது.

ICJன் அறிக்கையில், இந்த மசோதா ஒரு வெற்றிடத்தில் மதிப்பிடப்படக்கூடாது. மாறாக மனித உரிமைகளை அச்சுறுத்தும் தற்போதைய மற்றும் முன்மொழியப்பட்ட சட்டங்களுடன் இணைந்து படிக்கப்பட வேண்டும் என்று கருதுகின்றது. இத்தகைய சட்டங்களில் மிகவும் தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்ட ICCPR சட்டம் 2005, பயங்கரவாதத் தடுப்புச் சட்டம் (PTA), புனர்வாழ்வுப் பணியகம் மற்றும் PTA க்கு மாற்றாக முன்மொழியப்பட்ட பயங்கரவாத எதிர்ப்புச் சட்டம் ஆகியவை அடங்கும். இந்த சட்ட அமைப்பு ஒன்றாக எடுத்துக்கொண்டால் சிவில் சமூகத்தை கட்டுப்படுத்தும் அடிப்படை சுதந்திரங்களைப் பயன்படுத்துவதில் விளைவை ஏற்படுத்துகின்றது, அதே நேரத்தில் அரசின் எல்லையை தேவையற்ற முறையில் விரிவுபடுத்துகின்றது.

ICJ இன் முழு அறிக்கை:

18 செப்டெம்பர் 2023 அன்று, பொதுப் பாதுகாப்பு அமைச்சு பொது மக்கள் உட்பட ஆன்லைன் தகவல்தொடர்பு உள்ளடக்கத்தை வியத்தகு முறையில் கட்டுப்படுத்தும் நோக்கத்துடன் நிகழ்நிலை காப்புச் சட்டம் என்ற தலைப்பில் ஒரு மசோதாவை வெளியிட்டது.

இந்த மசோதாவின் பல விதிகள், தகவல் மற்றும் கருத்துச் சுதந்திரம் உட்பட நாட்டில் மனித உரிமைகள் மற்றும் அடிப்படை சுதந்திரங்களைப் பயன்படுத்துவதைக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் என்று ICJ கருதுகிறது. ஆன்லைன் பாதுகாப்பு ஆணையகம் மற்றும் பிற நிபுணர்களின் அமைப்பு, நியமனம் மற்றும் செயற்பாடுகள், தண்டனைக்குரிய குற்றங்கள் மற்றும் தேவையற்ற மற்றும் நடுநிலையற்ற தண்டனைத் தடைகள் என குறிப்பிடப்படும் நடத்தையின் தெளிவற்ற மற்றும் மிகைப்படுத்தப்பட்ட வார்த்தைகள் ஆகியவை சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.

இலங்கை சட்டத்தரணிகள் சங்கம் சட்டமூலத்தை உடனடியாக வாபஸ் பெறுமாறும், ‘சமூகத்தின் மீது கடுமையான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்’ சட்டமூலங்களை வர்த்தமானியில் வெளியிடுவதற்கு முன்னர் சம்பந்தப்பட்ட சகல பங்குதாரர்களுடனும் அர்த்தமுள்ள ஆலோசனைகளை மேற்கொள்ளுமாறும் அழைப்பு விடுத்துள்ளது.

உரிமைகளை கட்டுப்படுத்தும் எந்தவொரு மாநில நடவடிக்கைகளுக்கும் தேவையான சட்டபூர்வமான தன்மை, தேவை மற்றும் விகிதாசாரத்தின் கொள்கைகளை தற்போதைய வரைவு பின்பற்றத் தவறிவிட்டது. கருத்துச் சுதந்திரம், கருத்து மற்றும் தகவல் சுதந்திரத்தை உறுதிப்படுத்தும் இலங்கையின் சர்வதேச மனித உரிமைக் கடமைகளுக்கு ஏற்ப அது திரும்பப் பெறப்பட வேண்டும் அல்லது திருத்தப்பட வேண்டும்.

இலங்கை அரசியலமைப்பின் உறுப்புரை 14 (1) (a) பேச்சு மற்றும் கருத்து சுதந்திரத்தை உறுதி செய்கிறது. சிவில் மற்றும் அரசியல் உரிமைகள் தொடர்பான சர்வதேச உடன்படிக்கையின் பிரிவு 19, இலங்கை ஒரு கட்சியாக உள்ளது, கருத்து மற்றும் கருத்து சுதந்திரத்திற்கான உரிமையை உறுதிப்படுத்துகிறது.

இலங்கை நிகழ்நிலை காப்புச் சட்டத்தின் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட குறைபாடுகள்

Experts ஆன்லைன் பாதுகாப்பு ஆணையம் மற்றும் நியமிக்கப்பட்ட நிபுணர்களின் பரந்த அளவிலான மற்றும் அதிகப்படியான பரந்த அதிகாரங்கள் குடியரசுத் தலைவரின் (the President) சொந்த விருப்பத்தின் பேரில் (பிரிவு 5) நியமிக்கப்படும் ஐந்து உறுப்பினர்களைக் கொண்ட ‘நிகழ்நிலை பாதுகாப்பு ஆணையம்’ அமைப்பதற்கு மசோதா அனுமதி வழங்குகிறது. இது இலங்கையில் உள்ள பிற கருத்தியல் ரீதியாக சுயாதீனமான ஆணைக்குழுக்களுக்கு முரணானது. நியமனங்கள் அல்லது நியமனம் மூலம் அரசியலமைப்பு பேரவையின் ஒப்புதல் தேவை. இந்த மசோதா, நியமனம் மற்றும் நீக்கம் ஆகிய இரண்டும் ஜனாதிபதிக்கு கட்டுப்பாடற்ற விருப்புரிமையை வழங்கும்.

கமிஷனுக்கு பரந்த அளவிலான அதிகாரங்கள் வழங்கப்படும், அவற்றில் சில நீதித்துறையின் செயற்பாடுகளுக்குள் ஊடுருவுகின்றன. இது அடிப்படையில் உண்மையின் ஒரே நடுவராகச் செயற்படுகிறது மற்றும் தடைசெய்யப்பட்ட அல்லது தவறான அறிக்கையைத் தெரிவித்ததாகக் கூறப்படும் எந்தவொரு நபர், இணைய சேவை வழங்குநர் (ISP) அல்லது இணைய இடைத்தரகர்களுக்கு எதிராக அறிவிப்புகள் அல்லது உத்தரவுகளை வழங்குவதற்கு உரிமை உள்ளது. ஆணையம் இந்த முடிவை எடுக்கும் செயன்முறையை மசோதாவில் குறிப்பிடவில்லை.

மேலும், இணையதளங்களைத் தடுப்பதற்கும், குறிப்பிட்ட ஆன்லைன் இடங்களுக்கான அணுகலைக் கட்டுப்படுத்த ISPகளுக்கு அறிவுறுத்துவதற்கும் ஆணையத்திற்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. இது அரசியலமைப்பின் 14A மற்றும் சர்வதேச சட்டத்தின் பிரிவு 14A மூலம் பாதுகாக்கப்பட்ட தகவலுக்கான உரிமையைப் பயன்படுத்துவதில் அரசாங்கத்தின் தேவையற்ற மீறல் மற்றும் தணிக்கை மற்றும் அனுமதிக்க முடியாத வரம்புகளுக்கு வழிவகுக்கும்.

மேலும் பிரிவு 37, விசாரணைகளில் காவல்துறை அதிகாரிகளுக்கு உதவ அமைச்சர் ‘நிபுணர்களை’ நியமிக்க அனுமதிக்கிறது. நிபுணர்கள் தனிப்பட்ட நபர்கள், அவர்கள் தேடுதல் நடைமுறைகளின் போது பொலிஸ் அதிகாரிகளுடன் வரலாம். ஆனால் சப்-இன்ஸ்பெக்டரின் தரத்திற்கு மேல் உள்ள ஒரு பொலிஸ் அதிகாரியால் வழங்கப்பட்ட அதிகாரத்தின் மீது ஒரு நபர் ஆவணங்கள் அல்லது சாதனத்தை ஒப்படைக்க வேண்டும். போக்குவரத்து தரவுகளை வழங்க வேண்டும். அல்லது வாய்வழியாக ஆய்வு செய்ய வேண்டும் (பிரிவு 37 (6)). கணக்கு காட்ட முடியாத மற்றும் இவ்வாறான மூன்றாம் தனியார் நபர்களின் கைகளில் இத்தகைய அதிகப்படியான அதிகாரங்கள் துஷ்பிரயோகத்திற்கான வழிகளை வழங்குகின்றன.

ஆணையத்தின் முடிவுகள் அல்லது நடைமுறைகளை நீதித்துறை மீளாய்வு செய்வதற்கு மசோதா வழங்கவில்லை. அதற்கு பதிலாக பிரிவு 49 ஆணைக்குழு, அதன் பணியாளர்கள் அல்லது 37வது பிரிவின் கீழ் நியமிக்கப்பட்ட எந்தவொரு நிபுணரையும் நல்ல நம்பிக்கையுடன் செய்யப்படும் எந்தவொரு செயலுக்கும் அல்லது தவறுக்கும் நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டு வரப்படாமல் பாதுகாக்க முயல்கிறது.

தெளிவற்ற மற்றும் மிகையான குற்றங்கள் – மசோதாவின் குறிப்பாக சிக்கலான விடயம் குற்றங்களின் தெளிவற்ற மற்றும் பரந்த வரையறைகளின் விதிகள் ஆகும். ICCPRஇன் பிரிவு 19(3) கருத்துச் சுதந்திரம் சில கட்டுப்பாடுகளுக்கு உட்பட்டதாக இருக்கலாம். ஆனால் இந்த கட்டுப்பாடுகள் சட்டத்தால் வழங்கப்பட வேண்டும் மற்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான சட்டபூர்வமான நோக்கங்களில் ஒன்றுக்கு அவசியமானது. அதாவது பாதுகாப்பு மற்றவர்களின் உரிமைகள் மற்றும் நற்பெயர்கள், தேசிய பாதுகாப்பு, பொது ஒழுங்கு அல்லது பொதுச் சுகாதாரம் அல்லது ஒழுக்கம், வரம்பு அளவீடு விகிதாசாரமாக இருக்க வேண்டும். நோக்கத்தை அடைய குறைந்தபட்ச கட்டுப்பாட்டு வழிமுறைகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. எந்தவொரு கட்டுப்பாட்டு நடவடிக்கையும் சட்டத்தால் வழங்கப்பட வேண்டும் என்பது அவர்கள் சட்டபூர்வக் கொள்கைக்கு இணங்க வேண்டும் என்பதாகும், இதன் மூலம் நபர்கள் தங்கள் நடத்தைக்கு இணங்குவதை அனுமதிக்கும் வகையில் சட்டம் துல்லியமாக கூறப்பட வேண்டும்.

அதேபோன்று, இலங்கை அரசியலமைப்பின் 15(2)வது பிரிவு, இன மற்றும் மத நல்லிணக்கத்தின் நலன்களுக்காக அல்லது பாராளுமன்ற சிறப்புரிமை, நீதிமன்ற அவமதிப்பு, அவதூறு அல்லது தூண்டுதல் தொடர்பாக சட்டத்தால் பரிந்துரைக்கப்படும் உரிமையை கட்டுப்படுத்துவதற்கான சாத்தியத்தை வழங்குவது ஒரு குற்றம்.

இந்த வரைவுச் சட்டத்தில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ள தடைகள், ICCPR மற்றும் இலங்கை அரசியலமைப்பின் கீழ் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ள கட்டுப்பாடுகளுக்கு அப்பாற்பட்டவை. “தேசிய பாதுகாப்பு, பொதுச் சுகாதாரம் அல்லது பொது ஒழுங்குக்கு அச்சுறுத்தல் அல்லது தவறான உணர்வுகளை ஊக்குவிக்கும் எந்தவொரு நபரும் மற்றும் பல்வேறு தரப்பு மக்களிடையே பகைமை, தவறான அறிக்கையைத் தொடர்புகொள்வதன் மூலம் ஒரு குற்றத்தைச் செய்கிறது” என பிரிவு 12 கூறுகிறது.

கூடுதலாக குற்றத்தை உருவாக்கும் பல செயல்கள் தெளிவற்ற முறையில் மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டுள்ளன. “வேறொரு நபரின் மத உணர்வுகளை வேண்டுமென்றே புண்படுத்தும் நோக்கத்துடன்” (பிரிவு 16) அல்லது “எந்தவொரு நபரின் மத உணர்வுகளை சீர்குலைப்பது, அவமானப்படுத்துதல் அல்லது மதத்தை அல்லது மத நம்பிக்கைகளை அவமதிக்க முயற்சிப்பது ஆகியவை இதில் அடங்கும்” (பிரிவு 17). இந்த பிரிவுகள் மனித உரிமைச் சட்டத்தின் கீழ் பாதுகாக்கப்பட்ட வெளிப்பாட்டை உள்ளடக்கியதாக இருக்கும். பிரிவு 14, ‘கலவரத்தை ஏற்படுத்துவதற்காக தவறான அறிக்கையின் மூலம் தூண்டுவது’ குற்றமாகும். ICCPR சட்டம் மற்றும் PTA உட்பட பிற சட்டங்களிலிருந்து எழும் நடைமுறைகள் மூலம் துஷ்பிரயோகம் செய்யத் தூண்டுகின்றது.

அளவற்ற தண்டனை

இந்த வரைவு மசோதா, அதிகப்படியான மற்றும் தவறாக வரையறுக்கப்பட்ட குற்றங்களுக்கு நியாயமற்ற முறையில் அபராதம் மற்றும் ஒன்று, இரண்டு, மூன்று அல்லது ஐந்து ஆண்டுகள் வரையிலான சிறைத் தண்டனையை பரிந்துரைக்கிறது. “இரண்டாவது அல்லது அதற்குப் பிறகு தண்டனை விதிக்கப்பட்டால், அத்தகைய சிறைத் தண்டனை அல்லது அபராதம் அல்லது இரண்டும் இரட்டிப்பாக்கப்படலாம்” என்றும் அது கூறுகிறது.

மசோதாவின் 25-வது பிரிவு, ‘ஆணையத்தின் உத்தரவுகளுக்கு இணங்கத் தவறினால்’ அதாவது, 24 மணி நேரத்திற்குள் அத்தகைய உத்தரவுக்கு இணங்கத் தவறினால் அது குற்றமாகும். மேலும் அந்த நபரை ஒரு காலத்திற்கு மிகாமல் சிறைத்தண்டனைக்கு ஆளாக்கும். ஐந்து ஆண்டுகள் அல்லது ஒரு மில்லியன் ரூபாய்க்கு மிகாமல் அபராதம்.

இந்த மசோதாவின் பல விதிகள், தகவல் மற்றும் கருத்துச் சுதந்திரம் உட்பட நாட்டில் மனித உரிமைகள் மற்றும் அடிப்படை சுதந்திரங்களைப் பயன்படுத்துவதைக் குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் என்று ICJ கருதுகிறது.

நிகழ்நிலை பாதுகாப்பு ஆணையம் மற்றும் பிற நிபுணர்களின் அமைப்பு, நியமனம் மற்றும் செயற்பாடுகள், தண்டனைக்குரிய குற்றங்கள், தேவையற்ற மற்றும் நடுநிலையற்ற தண்டனைத் தடைகள் என குறிப்பிடப்படும் நடத்தையின் தெளிவற்ற மற்றும் மிகைப்படுத்தப்பட்ட வார்த்தைகள் ஆகியவை குறிப்பாக கவலைக்குரியவை என சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.