தோட்டத் தொழிலாளர்களை அடிமைத்தனத்திலிருந்து மீட்பது…

ஹட்டன், கொட்டகலை உள்ளூராட்சி மன்ற விளையாட்டு மைதானத்தில் கடந்த மேதினத்தன்று நடைபெற்ற இலங்கை தொழிலாளர் காங்கிரஸின் மே தினக் கூட்டத்தில் ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க கலந்துகொண்டார். அப் பேரணியில் உரையாற்றிய ஜனாதிபதி, தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பளம் ரூ.1700/-= ஆக அதிகரிக்கப்படும் என அறிவித்ததோடு, அதற்கான வர்த்தமானி அறிவித்தல் ஏற்கனவே வெளியிடப்பட்டுள்ளது என்றும் தெரிவித்தார். மறுநாள் பல பத்திரிகைகளிலும் முதல் பக்கத்தில் அச் செய்தி வெளிவந்தது. ஆனால் ஜனாதிபதியின் உரை தொடர்பான செய்திக்கு அருகில் இலங்கை பெருந்தோட்ட கம்பனி முதலாளிமார் அமைப்பின் பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத அதிகாரி ஒருவரின் அறிக்கையை பல பத்திரிகைகள் வெளியிட்டன. தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கு ரூ. 1700/-= சம்பளம் வழங்க முடியாது எனவும் இது தொடர்பில் தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனம் நீதிமன்றத்திற்கு செல்லவுள்ளதாகவும் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.

ஜனாதிபதி சம்பள உயர்வை கூறிய அதேநேரம், தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனத்தின் பெயர் குறிப்பிட விரும்பாத அதிகாரியொருவர் அதற்கு எதிராக ஒவ்வொரு பத்திரிகையிலும் அறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டார். இது கிட்டத்தட்ட எல்லா செய்தித்தாள்களிலும் வெளியிடப்பட்டது. தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனத்தின் சார்பில் பெயர் தெரியாத வகையில் இவ்வாறானதொரு அறிக்கை எவ்வாறு இவ்வளவு விரைவாக வெளியிடப்பட்டது என்பது விசாரணைக்குரிய விடயமாகும். ஜனாதிபதியின் அறிவிப்பு வெளியான உடனேயே தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனம் கூடியிருந்தாலும், தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனத்தின் சார்பில் பெயர் வெளியிடப்படாத ஒருவரேனும் இதே கருத்தை வெளியிட முடியுமா? ஜனாதிபதியின் மே தின அறிக்கையின் முக்கியத்துவத்தை குறைக்கும் சதி இடம்பெற்றதா போன்ற விடயங்களும் ஆராயப்பட வேண்டும்.

மே மாதம் ஜனாதிபதியின் அறிக்கை தோட்டத் தொழிலாளியின் சம்பளம் ரூ1700/-= ஆக உயர்த்தப்பட்டதாக அறிவிக்கப்பட்டாலும், அது அதன் ஆரம்பம் அல்ல. இந்த விடயம் தொடர்பில் தீர்மானம் எடுப்பதற்காக சம்பள சபையினால் கூட்டமொன்றுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்ட போதிலும் தோட்ட கம்பனிகள் அதில் கலந்துகொள்ளவில்லை எனவும் தெரிவிக்கப்படுகிறது. அத்தகைய சூழ்நிலையில், சம்பள நிர்ணய சபைக்கு அது தொடர்பாக புகார் தரப்பினருடன் முடிவெடுக்கலாம். இதன்படி, சம்பள சபையினால் தீர்மானம் எடுக்கப்பட்டு, மே மாதம் ஜனாதிபதியினால் அறிவிக்கப்பட்டது. பெருந்தோட்டத் தொழிலாளர்களின் சம்பள அதிகரிப்பு விவகாரம் இந்த நாட்களில் புதிய தோற்றத்தை எடுத்துள்ளது.

சம்பள அதிகரிப்பு தொடர்பான வர்த்தமானியை தடை செய்யுமாறு தோட்ட முதலாளிமார் சம்மேளனத்தினால் முன்வைக்கப்பட்ட மனுவை உயர் நீதிமன்றம் ஏற்றுக்கொண்டுள்ளதுடன் வர்த்தமானியை இடைநிறுத்தியுள்ளது. இதேவேளை, 1700 ரூபா சம்பள அதிகரிப்பை வழங்க முடியாத நிறுவனங்களுடன் ஏற்கனவே செய்துள்ள தோட்ட உரிமை ஒப்பந்தத்தை இரத்துச் செய்வதற்கு அமைச்சரவை தீர்மானித்துள்ளது. 1972 மற்றும் 1975 ஆம் ஆண்டு நிலச் சீர்திருத்தச் சட்டங்களின்படி, உள்ளூர் மற்றும் வெளிநாட்டு உரிமையாளர்களுக்கு சொந்தமான அனைத்து தோட்டக் கம்பனிகளும் தேசியமயமாக்கப்பட்டு தோட்டங்கள் அரசாங்கத்தால் கையகப்படுத்தப்பட்டன. நீண்ட காலமாக அவை ஜனதா தோட்ட அபிவிருத்திச் சபை மற்றும் இலங்கை பெருந்தோட்டக் கூட்டுத்தாபனத்தின் வசம் இருந்தன. 1992 இல், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தனியார் நிறுவனங்களுக்கு பெரிய அளவிலான அரசாங்கத்திற்கு சொந்தமான தோட்டங்கள் நிர்வகிப்பதற்காக வழங்கப்பட்டன . 1995இல் இந்த தோட்டங்கள் குத்தகை அடிப்படையில் தனியார் நிறுவனங்களுக்கு வழங்கப்பட்டன . அந்த ஆண்டில் 20 தனியார் நிறுவனங்களுக்கும் 03 அரச நிறுவனங்களுக்கும் தோட்டங்கள் குத்தகைக்கு விடப்பட்டன. பின்னர் மேலும் ஒரு தனியார் நிறுவனமும் சேர்ந்து 21 தனியார் துறை தோட்ட நிறுவனங்களும் தொடங்கப்பட்டன. அரச தோட்ட நிறுவனங்களாக 03 நிறுவனங்களுடன் மொத்தம் 24 நிறுவனங்களுக்கு அரச தோட்டங்கள் நீண்ட கால குத்தகை அடிப்படையில் வழங்கப்பட்டு நிறுவனங்களால் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன .

பெருந்தோட்டங்கள் தேசியமயமாக்கப்பட்டதன் பின்னர் இலங்கையின் தோட்டத் தொழில் வீழ்ச்சியடைந்ததாக பலர் நம்புகின்றனர். எவ்வாறாயினும், நாட்டின் பொருளாதாரம் தொடர்பான சில மாற்றங்களையும் முன்னேற்றங்களையும் ஏற்படுத்த தோட்டங்கள் ஏதோவொரு வகையில் உதவியுள்ளன என்பதைச் சுட்டிக்காட்டலாம். தொழிலாளர் நலனுக்கான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது, பெருந்தோட்ட உட்கட்டமைப்பை அபிவிருத்தி செய்தல், நாட்டின் கிராமப்புறங்களில் இருந்து விலகி, கிராமப்புற மக்களை விட்டு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட அலகுகளாக இயங்கிய தோட்டங்கள், ஏதோ ஒரு வகையில் நாட்டு மக்களுடன் ஒன்றிணைதல் போன்றவற்றை இந்த மாற்றங்களாக குறிப்பிடலாம்.

இருப்பினும், பின்னர் பெரும்பாலான தோட்டங்கள் அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து அகற்றப்பட்டு தனியார் நிறுவனங்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டன. இவ்வாறு ஏற்பட்டுள்ள மாற்றங்களின்படி இலங்கையில் பெருந்தோட்டக் கைத்தொழிலை மூன்று பிரதான காலகட்டங்களாகப் பிரிக்கலாம். அதாவது, உள்நாட்டு மற்றும் வெளிநாட்டு தொழில்முனைவோரின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள காலம், அரசாங்கத்தின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த காலம் மற்றும் கட்டுப்பாடு தனியார் நிறுவனங்களுக்கு ஒப்படைக்கப்பட்ட காலம். ஆட்சியில் இவ்வாறான மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ள போதிலும், இலங்கையில் தோட்டத் தொழிலில் ஏறக்குறைய இரண்டு நூற்றாண்டுகளின் கசப்பான மற்றும் சோகமான அனுபவம் என்னவென்றால், அந்த காலகட்டம் தொடக்கம் இன்றுவரை தோட்டத் தொழிலாளிகளின் வாழ்க்கைத் தரத்தில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றம் எதுவும் ஏற்படவில்லை என்பதாகும்.

கிறிஸ்டின் வில்சன் எழுதிய, பல சிங்கள மொழிபெயர்ப்புகள் வந்துள்ளன. ‘தித்த கோப்பி’ என்ற புத்தகம் இலங்கையில் கோப்பி பயிர்ச்செய்கையின் ஆரம்ப கட்டங்களில் அனுபவித்த இன்னல்களையும் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் அவல வாழ்க்கையையும் விபரிக்கிறது. எனினும், இன்றும் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் இதேபோன்ற வாழ்க்கையையே வாழ்கின்றனர். அதை ஒரே ஒரு உதாரணத்தின் மூலம் நிரூபிக்க முடியும். இலங்கை மக்களின் பொருளாதார நிலைமைகளை பகுப்பாய்வு செய்வதில், நகர்ப்புறம், கிராமம் மற்றும் தோட்டங்கள் என மூன்று துறைகள் பகுப்பாய்வு செய்யப்படுகின்றன. இலங்கையின் வறுமை தொடர்பான சமீபத்திய தகவல்களின்படி, நகர்ப்புறத் துறையில் வறுமை நிலை 1.1% ஆகவும், கிராமப்புறத் துறையில் 3.3% ஆகவும் உள்ளது. மேலும், எஸ்டேட் துறையில் 10.4% உள்ளது இந்நாட்டின் பொருளாதார மேம்பாட்டிற்கும் ஏற்றுமதி மேம்பாட்டிற்கும் சிறப்பான பங்களிப்பை ஆற்றிவரும் தோட்டத் தொழிலாளி எதிர்நோக்கும் சோகமான நிலைமையைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். கிராமப்புறங்களில் வறுமை 3.3% ஆகவும், தோட்டத் துறையில் 7.1% ஆகவும் உள்ளது. வறுமை அதிகம். தோட்டப் பிரிவில் உள்ளவர்கள் பணிபுரிந்தவர்கள் மற்றும் பணிபுரிபவர்களே. அவர்களின் வாழ்வில் எந்த முன்னேற்றமும் ஏற்படவில்லை என்பது தெளிவாகிறது.

2022 – 2023 இல் குறைந்த லாபம் ஈட்டிய தோட்ட நிறுவனம் மடுல்சீமை அதன் லாபம் 88.5 மில்லியன். 127.2 மில்லியன் இலாபத்துடன் மதுரட்ட பிளான்டேஷன் நிறுவனம் குறைந்த பட்டியலில் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. மற்ற எல்லா நிறுவனங்களும் 700 மில்லியன் ரூபாய்க்கு மேல் லாபம் ஈட்டியுள்ளன. பெரும்பாலான நிறுவனங்கள் 100 மில்லியன் முதல் 3500 மில்லியன் வரை லாபம் ஈட்டியுள்ளன. எவ்வாறாயினும், இந்தத் தோட்டத் தொழிலாளர்களின் நாளாந்த சம்பளம் 700 ரூபாவினால் அதிகரிக்கப்பட்டால், இலங்கையில் தோட்டத் தொழில் வீழ்ச்சியடைய வாய்ப்புள்ளதாக தோட்டக் கம்பனிகள் தெரிவிக்கின்றன.

உலகளவில் பெரும் புகழைப் பெற்ற ‘இலங்கை தேயிலை ‘உற்பத்தி செய்யும் தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கப்படும் சொற்ப ஊதியம் அந்த மக்களை அடிமைத் தொழிலில் ஈடுபடச் செய்துள்ளது. அவர்களுக்கு நிரந்தர வீடுகள் இல்லை. பெருந்தோட்ட நிறுவனங்கள் அவர்களுக்கு லயன் எனப்படும் வீடுகளை வழங்கியுள்ளன.ஆனால் குறைந்த பட்சம் அடிப்படை ஆரோக்கியத்தை பேணும் நிலையில் அவர்களில்லை. இலங்கையின் தோட்டக் கைத்தொழிலில் ஏறத்தாழ இருநூறு வருடங்கள் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் நாட்டின் அபிவிருத்தியில் பெரும் பங்காற்றியுள்ளனர். நாட்டின் உணவு மற்றும் ஏனைய தேவைகளுக்காக செலவிடப்படும் அந்நியச் செலாவணியில் கணிசமான சதவீதத்தை தோட்டத் தொழிலாளர்கள் ஈட்டியுள்ளனர். தற்போது பல தோட்டங்களில் தொழிலாளர்களுக்கு மாதத்தில் 30 நாட்கள் வேலை கிடைப்பதில்லை. இத்தகைய சூழ்நிலையில், குறைந்தபட்சம் ரூ.1700/-= என்ற தொகையைக் கொண்டு அவர்களின் அடிப்படைத் தேவைகளையாவது பூர்த்தி செய்ய முடியாது. அந்தச் சூழ்நிலைக்கேற்ப 1000 ரூபா அவர்கள் வாழும் வாழ்க்கையைப் புரிந்து கொள்வார்கள் என்று நினைக்கிறேன்.

இந்த ஆண்டு அரசு ஊழியர்களுக்கு 10,000 ரூபா சம்பள உயர்வு வழங்கப்பட்டுள்ளது. நாடு வங்குரோத்தாகிக் கொண்டிருந்த காலம் அது. பெருந்தோட்டத் துறையில் உயர்மட்ட முகாமையாளர்கள் பெரும் சம்பளம் மற்றும் உயர் வசதிகளை அனுபவிப்பதாகத் தெரிகிறது. தோட்டத் தொழிலாளர்கள் குடியேறுவதற்கு தோட்ட பங்களாக்களை கேட்பதில்லை. தோட்ட முகாமையாளர்கள் அனுபவிக்கும் ஏனைய வசதிகளும் கோரப்படவில்லை. அவர்கள் தங்கள் குறைந்தபட்ச வாழ்க்கைத் தரத்தை பராமரிக்க 700 ரூபா போன்ற அற்ப தொகையை கோருகின்றனர். எதிர்காலத்தில் பெருந்தோட்டக் கைத்தொழிலைப் பேணிக்காக்க தோட்டத் தொழிலாளியை மகிழ்ச்சியாக வைத்திருக்க வேண்டும் என்பதை பெருந்தோட்ட நிறுவனங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். 200 வருடகால அடிமைத்தனத்திலிருந்து தோட்டத் தொழிலாளர்களை விடுவிக்க ஜனாதிபதி ரணில் விக்கிரமசிங்க எடுத்த நடவடிக்கைகள் அனைவராலும் பாராட்டப்பட வேண்டியவை.